লণ।
( ৪২০ )
লাশ (স.) কোমলতাৰে মিহলি | লিংলিশীয়া (বি) গা-সক, নীল আৰু
| শুনি দুতাৰে পুৰ্ণ সৌ।। পাতা, (হুমাতি থাকে।
লাৰণ্যৰী (বি.) খুশী। | লিটা (বি) চিটা, নিচিগা না,
লাৰেশ) (স. শ.) ধুনপেঁচ, গান | | লেটেকা ; কৃপণ। [দিয়া হয়।
লাহ শােতা।
লিচৌ সশ) সৰ-ৰাই বিয়া
শহতী (স.) বৰকৈ খুন মাৰি গা |
লিলিকা “লকুলা” চোৱা।
ঘোই । ভিযােতা।
লিখ (স. ধা.) কাপৰ মুখেৰে আঁৰু ;
লাহ “সন্দিকৈ চোৱা।
আখৰৰ ৰা বক; চিত্র
লাহ (স. শ.) মৰম বেথা, মেহ।
কৰ, লিখনীৰ ৰা আঁক। (ক
শাহৰি (বি.) সৰু, কোমল আৰু
স) লিখেতা, যেী) লিখতী
নি।(স. শ.) চেনেহী, সােণাই, | লিখন (ক. স.) লিখা ৰা আগৰ দিয়।
মৰমৰ মাত।
কাৰ্য্য।
লাহী (বি) গা-পাতল, লেহা, শকত |
| লিখনী (ম. শ.) নিকৰে মূর্তি আঁকা
| আৰু ৰা নোহােৱা।
কাপৰ নিচিনা যতন।
নারী ) (স.)কাতিৰ শেষ আৰু
| লিখা (স. .) লােকৰ হতুৱাই কাকত
| কৰা ৰা মূর্তি আঁকা।
শাহী) আমােণৰ আদিত পকা | লিখিত, (বি) লিখা, লেখা হােৱা।
অনেক বিখৰ সৰু ধানৰ সাধাৰণ | লিখেত। লিখ, চোৱা।
নাম।
লিগিৰ (স.) ৰজা-মন্ত্রী আদিৰ
লাহেকৈ (কি বি) অপে, আল | পৰিকৰ ৰা লও। (যী) লিগিৰী।
কৈ, হেঁচা বা টেপা নমৰাকৈ | লিজ (স. শ.) মা, মতাৰ ঘাই
উঃশৰ নােহােৱাকৈ।
অর; পুমাৰ দৰে সৰ শিৰ
লাহেৰীৰে (কি বি) লাহে লাহে, মুর্তি ; (ব্যাকৰণত), মতা, মাইকী
ততাতৈয়া নকৰাকৈ।
আৰু দুইৰৰ বাৰ বৰুজােয়
লাহে-লাহে (ক্রি. বি.) খীৰে ধীৰে | শৰক পৃথক কৰা চিন।
এ নকৰাকৈ ; মশ; উচ্চ শ | লিকৰি (স.) পুৰােহিতৰাণৰ
নােহােৱাকৈ। [মােলি। সবা। নােকা।
শহিলােটন, সেশ) খুন-গেট; ৰং-লিটিকা (বি) চুই গায়, বাঢ়ি
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৪৮
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
