যোনি। | ( ৪১০) লগীয়া। নৌবানি (স.) কুকুৰে ভাৰকৈ | লকৰকৰ কৰে ( কি বি.) শহিৰ রূপে, থৰকৰক কৰি। বৌৰ। (জ. বা.) বৰ ভাৰকৈ ভুক; | কলকনি (স. শ.) বৰ লােত, মৰি ৰৰ ৰেৰে উক্ত কথা । নােৱৰ। লােভ, শতপুতনি। নোচোৱ। (স. শ.) খং আৰু উচ্চ | নলকা (জ. ধা.) বৰকৈ লােভ বা শলেৰে কোৱ আপোনাৰ দুখৰ | আকাংক্ষা কবুতপুতা (ইয়াৰ কৰ্ত্তা মন)। কলকীয়া (বি)বৰকৈ লােভ বা ৰা- কৰা, সুতীয়া, (মন)। (স.) এহণ ক, বীকাৰ কৰ, শকুলককৰে (জি.বি) গােই, সােন- -আদি পাতি ধৰ; , ভক্ষণ | কালে, অতিশয়পে, (ৰাত ৰা ক। (ক, স.) লওঁতা; (ী)। ভাজৰ হোৱাত খাটে)। না । | লখ, (স. প.) অতি অলপ ৰ, কু- লও এক স) গ্রহণ, শােৰা কাৰ্য। | ভাগ ; যেনে লখেই নাই। [লােক। নং (স. শ.) তামােলৰ ৰা দৰবৰ লগত | লগ, (স. শ) স, যােণ, মিলন; সঙ্গী ব্যৱহৃত এবিধ সুগন্ধি এল। কান | লগতে (কি. বি.) শ,ে সােকালে। বিধে ; তাৰ নিচিনা এবিধ | লগনিয়া,(স.) টুটকীয়, আগত কাণৰ লাৰ। নথকা মানুহৰ বহিতে কথা কওঁতা লং, (স.) জাপ মাৰি পাৰ । (ঐ, পুং)। [কাঠ-আদি।
- তে; যা বােধ , নে মা। | লগনী ) (স. শ.) জুই আলোতে
লং ( শ.) এবিধ দেশী গতি | লগনী-গৰি) প্রথমে জুই লগােৱাকান
- তাৰ গছ।
গনীয়া (বি) জগত নথকা মাহ সকা (স.)ৰাহৰ কোমল মােট। অহিতে কোয়া, মেনে, লক্ষনীয়। | ভাল। এবিধ ফল তৃণ। কথা; আগত নথকা মানুহৰ সৰুচি স.) বাহ কোমল গা | অহিতে কথা কোৱা, টুনা, | সাল। ( মাহ)। স, এক, (নি) থাক, এমি, লগৰীয়া (বি) সী,একে লগৰ। বেশ) (ঢ়া গােত খাটে)। { সীতাে, একে লগৰ !
