। ৪০০ ) সাত। ৰথ, (স.) এবিধ ঘিলা-লােৱা | (স, ধা.) সন্তুষ্ট কৰ; কীড়। বােৰাই টন বাহন। | কৰ, কী। (স. শ.) নীল আৰু ৰথযাত্রা )(স. শ.) আহাৰ-মাহৰ | তাৰ গছ। [ শােভিত। ৰথ-যাত্ৰা) oা দ্বিতীয়াত জগন্নাথৰ । ৰমকমক (বি) কাপােৰ-অলঙ্কাৰেৰে মূর্তিক ৰথত তুলি মণ-কৰােৱা | | ৰমণী (স.) মুনী তিৰােতা। উৎস। | [ ৰীৰ। | | ৰমণীয় (বি) সুন্দৰ, মনােম। বী (স.শ.) অথত উঠি খুঁজোতা, যা (স.) শমী। ৰ (স. খা.) সূৰ্যৰ তাপযুক্ত প্রকাশ। | মাপুৰি (স.) বম স্থান, যৰ দ। (স.) ৰদত দি, সূৰ্যৰ তাপত | ভাণ, নিল ঠাই। | দি একা। [শৰাৰ মাত)।] মা ( না.) এল। বৰ পােৰণিৰ বালি (স.) দিওঁতা, ব্য, | পৰা পড়া ; (মুখ ৰাতি চিলি, শে) কেঁচা ৰা ৰাতি- | খাটে)। পূৱাৰ ৰ। [ঠাই। | ৰম্য (বি) , মনােৰ। বঘাই (স.) বৰকৈ ৰ পৰা | বলিয়া (অ. বা.) যত কাউৰীৰ বন (স.) ৰন, ৰা কাৰ্য। । দৰে শক কর। বনশালা), ৰকৰে (ক্রি. বি.) পে, শীতল {(স ) ৰান্ধনি-ঘৰ। | হৈ,(তাহ চলত খাটে)। ৰষশাল । (সা.) তােক বাৰা পাৰু কৰ।। | ৰ'ৰৈ (স.) কথা তিৰী। । (স.) বিন্ধা। | ৰৈয়া (বি) মূহুণে চল, তল রপ্তানি (শ) , বাণিত এ্য কৰা,(তাই)। | দেশান্তলৈ পঠোৱা কাৰ্য। | , (স.) নি, শক খাত। (স.) এবিধ টো ফল। | ৰখি (স.) দীপ্তি, সেউতি পােৰ। বৰি (স.) , বেলি। বস (স.) আধা সােবা, কিভাই বিবৰীয়া (ৰি দেওবৰীয়া। বু মিঠা তিতা আমি । বৰিবাৰ (স.) সপ্তাহৰ এখৰ | মনেৰে পােয় যােবা। তো, দিন। কুলীয়া ; এবি উপা। । (স.) বিয়া-সহকাতি | সাত (৭ ) পৃvিীৰ তলৰ মানুহ বহিবলৈ সা গুজৰ চলি। সপ্তম থাক।
