| ( ৫০) তালি (শ) ৰকমৰা কাৰ্য্য, | ভলা (স. শ.) এবিধ গছ। উক। গেণ্ডপ মৰা। | লুকা (স.) এবিধ শৰত ৰাহ। কীয় (বি) বৰকীয়া, তলীয়া বি) বীয়া, অতীয়, (স.) বায়ু শান্ত কৰিবলৈ! পেটৰ কথা ভাজি কোয়া। মূৰত দিয়া চেঁচা ৰ। | ভ (স. শ.) জগত, পৃথিৱী; শিৰ। ভৰণি (স. শ.) এবাৰত ৰা ৰাধিত ভবানী (স.) দুর্গা, পার্বতী। ভদ (স শ) ছাই। হৈ কৰা যায়, ক্ষতি, নি। (বি) হানি পূৰাবলৈ দিয়া অকাৰণত। শীভূতবি)ছাই হােৱা, সমূলি মই। এ () ৩. গিল। খৰচ হােৰ।। ভল (সশ) খাতা। গুণ (স.) নিতীয় নয়। ৰ। (সধা-পূৰ কৰ পৰা; যেনে। ভক্ষণ,সেশ) ভােন, শাওন। ভক্ষিত (বি) শােৰ, গিলা। ভঁৰাল ভৰালে; অৰাৰত ৰা। ভক্ষ (বি) খাৰৰ বােগ্য, খাব পােৰ। বাধিত কৰি ৰয় কৰা। (স.) | ভাই (স.) কনিষ্ঠ, একে পিতৃ মাতৃ তা ব, বােজই; তাৰ | বাদাই-আদিৰ নিজতকৈ বয়সে বা বােলা করি না ।( কস | সৰু সন্তান। ততা; (জ) জাতী। | চাই-পাে‘পো-ভাই চোৱা। ভৰি (স.শ) প, ৰ, সৰুগঠিৰ | ভাই-বোেৰী(স.)ভাইৰ ণৈয়েক। তলৰ চেপেটা ভা; এবাৰ বৈ | তাও (শ) কোনাে কাৰ্য্য কৰিবৰ অনাৰ নিৰ পৰা ব; যেনে,। একাৰ দিহা ; লােকৰ কাৰ্যৰ বা পথাৰৰ পৰা ধান তৰি আনিছে, কৰ আকৰণ। তাও যে, আৰু এৰি মান আছে। যিয়াকৈরে পীড়-পােয়নে অৰণ, (বি) ছাৱালী-আদিৰে | ভাং (স) আ ক ম বা বহু পূর্ণ; পাত, ফল আৰু ফুলেৰে । ৩ পচ্যুত কবি- পূৰপূৰ্ণ অৱ-পােৰ। কি।। (n.) এল-ত্যাগৰ, শৌত ৰা ধনিত ; ভাষা । পূৰ, (বি) পৰিপু, গােটেই চাই।()ভালো; পূৰ। [চিত বা মা-খাল । সী) তা( শ) এৰি। (খ) তাপ পাই মেচ ল, সঙ্গে- গীয়াল গছ।
