বিলাই। ( ৩৩৪ | বি-বাত।
( স) বিলাতা , (খ্রী)। (আন এটা শব্দৰ পাচত কে);
বিলাতী। [ বিলৈ। যেনে, বিশেষ, (এবিধ অত)।
বিলাই (স.) দুখ, কষ্ট, দুৰৱস্থা, | বিশেষণ (স. শ.) সংশয়
বিলাতী (বি) বিতৰ, বিলাতত জন্ম। দেখে শ।।
| যা উৎপন্ন। [ আলু ! বিশেষকৈ (ক্রি. বি.)ৰাইকৈ; বিতা-
বিভী:আলু (স.) মতে বিলা- | ৰিতৰূপে,ভেদ ভাজি, পৃথকপে।
তৰ পৰা অনা এবিধ ঘূৰণীয়া | বিশেষরূপে (জিবি) বিস্তাৰিতৰূপে,
বিলাহী। | } (স.) এবিধ ভেদ ভাজি; পৃথকৰূপে। [ শব্দ।
বিলাহী-বেজেনা) পকিতেসেন্দুৰীয়া | বিশেষ্য (স.) বিশেষণে গুণ দেখােঝ।
হােৱা বেজেনা-জাতিৰ ফল; তাৰ | বিশ্রাম সেশ) বি৭ি, বিম।
গছ।
বিশ্লেষ, (স.) কোনােৱে কোৱা
বিলৈ (স) বিলাই।
কথাৰ বিপৰীত অর্থ কৰি ৰা আৰু
বিশল্যকণী (স.) ৰগৰ এতি-
আন এক প্ৰকাৰে কৈ কৰা পৰি
কাৰৰ এবিধ মহৌষধ।
বিশাখা (স.) যােত সংখ্যা পূর্বক
| [পােৱা। বি (সশ) জগত, ও, পৃথিবী।
বিশাদ (বি) অন', বােধ থকা, শিক্ষাবিক। (স শ.) বৰ্গৰ বাট বা খনি-
বিশাল (বি) বহল, ভাৰ, বৃহত। । কৰ।
[ বিশ্বাসী।
বিশিষ্ট (বি) শ্রেষ্ঠ, উত্তম; যুক্ত, থকা | বিশ্ব বি) যা বিশ্বাস করা যায়,
| যেনে, বিশি।
| বিশ্বাস (স. শ.) প্রত্যয়, পতিয়ন,
বিঃ (বি) নির্মল, যিহলি বা তা
| সাত ; প্রকাশ কৰিবলৈ ।
নথকা পৰি গুচি।
| আনৰ কোৱা ৩৪ কথা।
বিল (বি) আউলবাউল, লাং
বিশ্বাসী (বি) বি; গােপনে ৰাখিব
তাৎ,ছিন্ন ভিন্ন। [হােৱা অৱস্থা।
| লগীয়া, একাশৰ যােগ্য।
বিলা (সশ) বেণী ভগা বা আউল
বিলে (জিবি) গােপনে।
বাউল হােৱা অৱস্থা, সানমিহলি।
বিশেষ, (বি) শমা, সাধাৰণ নৌ-
বিশ্বাসঘাতক (স.) বিশ্বাস কৰি
হােৱা, সদায় দেখা শুনা বাতকৈ কোৱা কথা প্রকাশ কৰো।।
বেলেগ। (স.) একা, বি, । বিশ্বাস কৰোহৰ বিশ্বাস তানি
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৬২
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
