বালি-লতা। ( ৩১২ । বলি-লত (শ) বৰালি মাছ | মেৰাই লােৱ দুতৰপীয়া কপাহী পােলি, সৰু ৰালি মাছ। ১ | কাপােৰ। ৰহ, (স.) গাহৰি, । | | ৰ কঁাহ (স.) এবিধ কঁহৰ ৰায়। বৰাহী (শ) অসমৰ এৰাতি আদি | বৰকৈ (ক্রি. বি.) আব্দৰ কৈ, শত ৰাসী মানুহ। | ৰূপে, বলেৰে; অধিক রূপে। বৰি (স.) এলীৰ নিচিনাকৈ | বগল (স. শ.) বাহ-মাছ। কৰাৰ। (বি) ছন পৰি থকা, বগিৰী, 'স.) গাৰ বয়সীয়া। ৰাৰি। [ মাটি।। মানুহৰ উপাধি (কাম) ভাৰ্যাৰ বৰিয়নি (স.) ছন পৰি থক। বাম- | বৰ ঘৰ ( স. শ.) গৃহ শােৱা আৰু ককায়েক। যৰিয়লা (স.) এবিধ সৰু মাছ। মূল্যবান বক্ত-ঘােৱা ঘৰ। বী (স.) বাৰী ৰমূৰ অহৰা| বর্জ (স.খা.) ত্যাগ কর, এৰপাপী লৰাতি যােকা ৰামুণ; বামুণৰ বা অচি বুলি সদৰ বা ক। গত আন জাতিৰ মতাৰপৰা বন্ (স শ.) ত্যাগ কৰণ, এৰণ। হােয় সন্তান; সেইরূপে উৎপন্ন | বৰজন। (স শ.) জেঠোত, জেঠাল। এক আতি; (ী) ৰবিয়ানী। বর্জিত, (বি) ত্যাগ-ক, এৰা; পাপী বী (বি) মিলেৰে থকা; বশে খকা। | | ৰা অচি বুলিসল বা কাছা। ব, (স.) জলৰ অধিপতি দেৱতা; | বৰ টোকোলাস, এবিধ মাছ-আদি এবিধ গছ। | গােৰা বৰ দীঘল ঠোটেৰে তাৰ বৰুৱা (স.) অসমৰ কোনো এক | চৰাই। [আখ; তি। খেলৰ ৰাই মিয়া। যি খেলত বর্ণ (স. শ.) বৰণ, ৰা-কলা-আদি। ফুকন থাকে তাত বৰুৱা তেওঁৰ | বর্ণন স.) বিস্তাৰিত ৰূপে কখন। তলতীয়া। | বর্ণনা (সশ) বিবৰণ, বিৰিতৰূপে ৰৈ (স. শ.) শােভাৰ নিমিত্তে কোনো কোৱা বা লিখা কথা। যত ওসমাই দি সােণরূপ- | বর্ণবিন্যাস (স.শ) লিখাত ৩ আখ আদি মণি বা ঘূণয়া বর। । বৰক (স.) ভায়োপ, গণ্ডপ। | বর্ণমালা (স.শ.) কোনো ভাষাৰ ৰণীয়া (বি) ভাস্কোপ-মৰা। | | সমুদায় আৰ। | [ লিখ, কাপােৰ, স. ) এত গাত | বর্ণা ( স. বা.) ৰিাতি পে কৰা | বছর।
