-একি। ( ২৬০ ) , গী। গৎ-এ(সশ) ট-খাতা, গৈ থকা মা মেয়ে | ৰাট দেখুৱাই লৈ যাও। | মা । (প্রতি তে। পণ্য (স.) ৰােগীৰ আহাৰ। পদে-পদে (কি বি.) এতি খেলতে, পদ (দশ) চৰণ, ভৰি বিষয় বা বই | পন্থ (স.) পদুম। সায় ; কোনাে এটা যত ; প | সনাত (শ) বি। আৰু; এৰি অসমীয়া ছল; গল্পগ দেশ) তালিম । বিভক্তি যুক্ত বা ধাতু। শত ( 4) কবিতা, গণেৰে কৰা পায় (স.) এগৰীয়া, এতি । | না, তােক। গােচৰৰ উত্তৰ দিব লগা মানুহ। পশিল (স.) দেতাৰ বা কোনো গত, (বি) বিচা। তাৰীপুৰখােৰা শিল। পদবি (স.) উপাধি ; খিতাপ। | পন (স.শ.) এবিধ ৰচীয়া গতি পদাঘাত, (শ) লাথি, গােৰ। | পাত দিয়া মূল, পিয়া। পদাপনা (স.) এবিধ - | পনীয়া (বি) পানীযুক্ত পানীৰে মিহলি। তিৰ পােক, তা চুলে সি | পনীয়া (স.) এবি পকিলে ফল এটা গজ বায়ু এৰি দিয়ে। ।। | আৰু পিটিকিলে কোমল হােয় পৰিল (স.) চৰ-প, বিয়াৰ | কল; তাৰ গছ। বা মায় লােৰ ভৰি। পপীয় (বি) পাপ-যুত, পাপ। পদার্থ (স.) য ন্ত । পপীয়া- (স.) আকাশপ প্যিা শে)ৰ ব্যবিলাকৰ। বেগেৰে তললৈ নামি অহা কেন গুণাগুণ আৰু ৰূপৰ জন। । যেখা এ নীতি। পনি (স.) এবিধ গন্ধি শাক। | পৰা ( শ.) আলিৰ পাৰৰ জোৰ পথ (স) এৰি পানীত হােৱা | উহি হােৱা বেদনা, গগল। , তাৰ বগা, বগা হাতি; পিল (বি) পাৰ ৰকা, এক গাঁঠিৰ তাৰ গছ। {পালিপৰা আন এক গলৈ ৰাঢ়ি পানি (দশ) অধিক পাঠাই। মােয়। পলি(স.)মানুহৰ টোল সােমােয় | পবিত্র (বি) গুচি, ৩, নির্মল। বাটৰ মুখ। পৰি (৩. ১ টি । পলি(বি) সয় লােক লৈ পৰীয়া (বি) পাৰ থকা ; পাৰ, পাৰ
