নে । (২০৮) । নেমেছে। নেচু (n.) ও দে, গৰিহণা ।| নেছা () চেৰেকীৰে যেই পা নেন (স) নেওচা বা শাও-দিয়া | দি যােৱা দূত। [ক। ক্য । নেছিয়া (সা.)ছেৰেকীত পাই নেই৷ নেওচনি) (স.) শাও, গৰিহ। || | নেছীয়া (বি) নেছা হৈ থকা, নেহান নেওয়া ) [ খােৱ। | অজা। নেও খাে(বি)ওপােৰা, গৰিা| নেত, সশ) মিহিপ, সৰু । নেত) নেওঠনীৰ ৰ। এটি | নেতী (বি) ভাল কাপােৰ, অসাৰণ শত (কপাহ)। বেতন। | ৰ। | কোপােৰ। নেওঠনী (স.) কপাহৰ গুটি গুচোৱা | নেতৰ (স) পাট কাপােৰ, যিদি নেতা (স.) একৰণৰ এশলৈকে | নন, সশ) পাটালে ওলমি এর নাম; এটা এক দুই বা থকা ৰা হাৰ শেষ ভা, অধিক কৰিলে যিমান হয়, নেগুৰ; চৰাইৰ গাৰ শে আগত তাক মুখ কৰিবৰ উপায়। | গলা পাখি; নেৰ নিচিনা আন নেকে (বি) কেঁচুৱা বা নিচেই সৰু নােহাৱা; (জ) নেকেৰী।| নেলপ (বি) তলৰ ফালে ৰাৰ (যৌখিক)। নেকে (বি) ৰৰ গধুৰ ভাৰ।। লগােৱা বী)। নেৰেহাই ? (জিবি) নেকেই শ | | নে (বি) নেত্ব থকা। [ ধূমকেতু। নো-আ (স.) নেলগা ভৰ নেকেই কৰে কৰি, ধুপুৰাই গেধুৰ নেত্র সশ) চকু। ৰ পৰাত টে)। নেথনি (স.) কেনি। নেৰুনো (ধা) ভাজৰ বৰষুণৰ নেহা ( 1) কে । নেকনেকীয়া (বি) বৰ শৰেৰে পৰা, নেপুৰ, সেশ) কুমুকাশগােৱ, ভৰিৰ | , (বৰষুণ। নেব, সেশ) গােটা নেন। নেফা (স.শ.) গুণাৰ কৰা শেখ নেৰীয়া (বিনে থকা, নেতৰলগা। | লাৰ মৃত লগােৱন কাপােৰ। নেৰেী গােপা, (স) মা মূৰত| নেফানে (ভি) আঁৰি আউল বাউল ওখকৈ বন্ধ খােপা। [ মৌখিক। বা ফাহ ফাহ কৰা তুলিনি)। নেচে (বি) সিদ্ধি আশা নথকা, নেফানেফেজিবি)খামােচ গাযােচে।
