| টিপি। টিক টিক। ( ১৮০ ) টলেটিলো। টিকটিক সশ) অতি চোকাতে;| টিপা (স.) খালি হাতেৰে মৰ শ বিশেষ। [চো হৈ। | চেপা; মাটিৰ সৰু টেকেলি। (স. টিকটিক কৰে (কি ৰি) তেলাপে, ) কোনাে কথাগুলি আকৌ টিকিনি (স.) টিটি শ; গােপন করা। ৰে যাত। || টিপাই-টিপাই (জি. বি ডিম, ডিম বা টিকটিকা .) টিটি শ | কৰিম কৰিম বুলি পলম কৰি। সৰ মাৰিৰে অলপ অলপকৈ | টিপিৰ (বি, কটীয়া, চুটি-চাপৰ ; এ কো। (বা যতন ।। টিকটিকী (স. শ.) দোৰীৰ কোবাৰলৈ | টিপটাপ, দেশ) কোনো বয়াতি চলাৰৰ টিকটিকীয়া (ৰি বৰ খাত, অলতে | ভাও। এং উঠা। | | টিম (বি) চকু ঠাৰতে মুলা, টে। টিনা (স. শ.) ও মাটি, টিকা। টি (স) মহ-পােয়ালি ৰাটি। টিনাশালি (স. শ.) শৌচ-কৰা বা মৰা | টিলিকা(বি) চুটি-চাপৰ ৰাৰি নােৰ গৰু-মহ-পেলােৱা মুকলি ঠাই। ( () টিলিকী। ক্ষিৰি (স. শ.) ফুলাে তীখা আৰু | টলিকি (স.) বুঢ়া-লালিত মাজৰ ।' বেশকিয়া।
- (স, শ) টিজিৰি মাৰিা আলি গলগাই কাশ।
| টিসিকি ( টিলিকি মাৰ,টিলি টিলিৰি-দুলা) জুইসগাে তুলা বা বিশ । আন ব; বৰ খাল মানুহ। | আহ! | টিসি (স.) গৰু ভিজিত টি টিয়া চোৰ।। | আৰি দিয়া ঘণ্টা, সৰু ঘন্টা। টিনটিননি (স. শ.) মূৰ ৰি। | টিঘিলা (. খ) ওপৰঞ্চি নাত টিনটিনা (খ) মূৰ ৰি, মূৰৰ দৰে | | মুনি মূৰে,,[ বৰণৰ শ। বেদ পা। টিপস.) অলিৰে চেপ, ( শ)। টিটিনি (স. প.) টোপাটোপে পৰা চকুৰে ৰা ইতি । টিটি ( 1 ) গোপাটোপে পৰা টিপনি (স.) হাতৰ বা তৰিৰ আৰু বৰষুণৰ দৰে শৰ ৰ। লিৰ পাে; ভৰিৰ আলিৰে | টিটলীয়া (বি) টোপা, এটো ৈ ােেৰা খােপনি! (পণি, না। পৰা; (বৰষুণত ষ্টে)। টিপনী (স.) এর কােয়া লেগে (বি) শশষানি। কমা।
