| ( ১৬০ )
হিদিনীয় বি) তে । | দেওপাত (স.)কোনাে বাকি
জি (স.) দাই, এগৰ ; কোনােৰ | বলৈ ঘূৰণীয়াকৈ কটা কলাপাত।
অহিত কৰিবৰ সুচল; ৰিা। | ডে-মণি (স.) ঠাৰি দিয়া
ছি-জোক (স.) ৰামৰ লােক। | এৰি সাৰ। (মাল।
হি-ভিয় (বি নই, উন। ঠাইঠাই, | হেঁই (স) গছৰ গুটিৰ দীঘলিয়া
সিতি।
হে (স) নিচেই সৰু যি একা
হি (স.) কথা বলে যা ,
কোনাে জুলিৰ মানে সাই
কৰ নিজাৰে একে-একে
| নি ,(দীয়া । এতে
যাকে ।
হেনী সেশ) এলীয়া । নিল
যি,(স.) দুই ৰা ৰহ ভাগ]
| কৰা বুলি। যি শা, বুল।
হেগ (স) কোনাে কাৰ কৰি
। (স.) গো মা গো |
গােচোৰােক(বি)-মাকে যে,
ৰ আগেৰে দিয়া খাক, কাট।
কোনাে কোনাে ঠাইত হাের,
হিলী } (বি) টা; তেঁতেলী-
সাধাৰণণে নােহাে।
ছিলীয় পতীয়া।
| | হোটেৰোকৈ (কি বি) মানে
হি(স) এটা কলা বেত। | গায়ে, গে মাৰি; কোনাে
ছিৰি (স.) তাঁতৰ ঘৰ সূৰ | নোেচাইত। '
মাজত মােৱা চাচি নিম | যে যে, কাই ৰা অধিক
এটা বাহ। মাত।
৩ । (স.) কোনাে
হিহ(অব)ছিঃ, ঘিণ বা নিন্দা জোয়|
ৰ শেষ সীমা ৰা এয়; যেখাৰ
এই (n) ল দি, লৰি যা।
| এগ; লেখা এফতি
দুই (স) ঘেৰাৰ লৰ।
| দি চিন; যেন,
টিশালিকা, খালিকা চোৰা। | ছেদন (৭) কটাকা, কাটন।
হে (স.) ছেন কৰ এই ৰা বই | ছে সেখ) কাটেঙ্গা।
| হে-লেগালৈ দেয়
নেই (অব) -খেলায় মাত। | এ, বি এল বাের।
দে (১) কাঠৰাই আমি ৩;] হন () নােণাবিয়ে দেশ-
নাচনৰ ধাৰছে। | | কটা টালী; গীকৈ গলি
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৮৮
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
