পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৬১

যোনি। | ( ১৩৩ ] | ঘোগানা। জেনি (স.) কুকুৰৰ গোজৰণি। | কৈ নিয়া কাৰ্য। মোকাজালি | যে (জ. বা.) কুকুৰ দৰে গোঁজ। চল পাই সৰহকৈ নি। [ ঠেল। যে (স.)চোলা বা মেখেলাৰ ৰে।| যেকোটা (স.) মাৰি ৰা বালিৰে মেঘেৰণি (স.) মৰিবৰ সময়ত কফে | খোকোটা- (স.) দুভাল টনি | এ ভিৰি পৰা হোৱা শৰ। | লগোৰা হাতেৰে আগলৈ ঠেলি ঘেৰ্ষে ( ) মৃত্যুৰ সময়ত কৰে| বোৰ এৰি জাল। ধৰ ভিৰি দৰে শৰ কৰ। | ঘোৰ্থোনি ( ) খোৰ মাত; ঘেৰ্ঘেৰি ঘেৰণি চোৰা। টোপনিত হোৰ নাৰ শৰ।। ঘেৰেীয়া (বি) কফযুক্ত, কফৰ ৰা | ঘেটু (স.) মাৰি ঘূৰাই হি ৰা গধুৰ হোৱা। মিহলা। (পাত্ৰ। ঘেলা (ধা.) বৰ লোকৰ দৰে আন | ঘেটনা (স.) কোনো বা যেটা মেৰে ব্যৱহাৰ কৰবাহন-আদি)। যেটনী (স.শ.) ঘোটা মাৰি, বোট- ঘেবালি(স.)এবিধ গজি বগল। | নাত শিহা মানি। ঘৈশ (স. শ.) তাৰ্যা; গৰাকিয়নী। | ঘোটা (শ) ভাৰৰ পাত বোটনাত ঘৈয়া (স.) ঘা লগা, কটা অয়েৰে | খুঁটি গাখীৰ চেনি মিহলাই বুবিয়া। এৰি পি-খোৱা ৰ। যোক (স.) জুলি বা জোৰা ৰৰে | ঘোঁৰা (স.) অ, মামু উঠা এৰি কৰি বাহিৰলৈ না; বোৰু। | চাৰি-ঠেীয়া , (খ); কে (স. ) ঘুষ, মাৰিআমি | হিলৈৰ পিটোৰ মন। মাই লৰা ৰা খেচি। (এ. শ.) | ঘোঁৰা-চোৱা (স.) যোবৰীয়া, পোনেই হাত দিয়েই ৰ নে | ঘোঁৰাৰ কাৰৰোতা। পোয় ঠাই; সহজে সামাৰ নে] যেৰশলখ (স.) গত টা মাৰি ঠাই। (নি) বিলৈ টান। | এৰি গল ৰোগ। কে (স.) ৰ পৰা এপ | ঘোৰানি নি। মাৰি না এটি। যোৰ (স.)ৰে। গোগোকে (কি বি) আমোচা- | | যোকোচ,“যেকে, চোখ। গেছে। যোং (*) এৰি হিংসৰু। যোলি (স.) ল গাই অধিক | নোগালা (বি) , , চুয়ে।