[ ১ ] খিণা ।
যাত, (স.) একেবাৰেই ৰজোৱা | ঘানাৰু আৰু (বি) অনিতিপে
| আল-খেল-আদিৰ শব্দ। | অনা, অলপকৈ ওলােয়, পাণি
ঘাঁহ (স.) কোমল তৃণ; অন্তরে | কৰা। [প, (তনাত খাটে)।
| খােৱা বন-আদি। থিকা ঠাই। | না কি কৈ (জি.বি.) এনিশ্চিত
যাহনি (স. শ.) যত ঘাঁহ বা তৃণ | মা (স.) তাপৰ নিমিতে ওলােৱ
ঘহী ) (স) এক ঘাঁহ গাৰ ক; ভাগ। ( n.)
ঘাঁহ-কটীয়া) যােগাওঁত। ভাণৰ নিমিতে নােম বিয়ে
ঘাগৰ, (স.) অৰীৰে গাঁথি শৰাৰ ৰা পানী উলিয়া বাম বাহিৰ কৰ,
| তিৰােতাৰ কঁকালত পিকাে । বা নামমুক্ত ; যেনে গাটো
সৰু জুকাৰ সমূহ।
আমিছে।
ঘাগৰি-গতীয়া (বিএফালে কাৰপৰা | ঘামচি (স.) নামৰ পৰা গাত হােত
সিকালে বা তলে ওলমা।
সক হাে। (লি।
ঘাগি স.) যি ৰক আশ্রয় কৰি | বাম-কালি (স.শ.) এন্মকাল,
| আন ৰ গােট খায় ; আয়।
মগ (স.) নামৰপৰা হা
ঘাষৰ “বাগৰ চোৱা। [টুট।
| এবিধ ।
নাট (স.) নৈ বা পুখুৰিত সদায় | যাৰ সেশ) গলধন, ভিৰি পাচাল
গা-ধােৱা ঠাই; সদায় নাৱৰপৰা |
| বাৰমােচ (শ) ভিজি পাই দুখ-
ৰ তােল ৰা মানুহ নমা ঠাই। | দিয়া কাৰ্য; যি ভিজি মােচৰে।
(আ.) পৰান্ত হহাৰ; কম হ, ভিলি-পাণ্ডা। (অপমান কর।
বাটন ( স) পৰাত বা পৰাজয় |.
| বাদ ( শ.) গালি পাৰ, গালিৰ ৷
হও। [ কম, নন।
বিট (স. শ.) পােৰা মাখন; মূৰৰ
ঘাটি (স) এটি; দাই, জগৰ। (বি) | ভিতৰত থকা তাৰ নিচিনা ।
বাটে ) (স) নাৱেৰে মামু | ঘিটি (বি) চীয়া, বাঢ়িৰ নােৰ।
যাটোল) পাৰ-কৰোতা। | ঘিণ (স. শ.) স্বণ, চুৱা যেন বােধ।
যাত ) (স.)বধ-কৰোতা মাশ- | আপােনাতকৈ অথম যেন ৰােখ।
ঘাতকী) কৰোতা (স্ত্রী) বাতিনী। | ঘিণ (স.) চি বা আম যেন
যাত মাউ সেশ) অভিভাবক ৰহিত,। যােণ কয়াে পা।
কে কিছুনােহাের। ১ । যিশগা (বি) যাক চুলে যান
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৫৮
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
