পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৫৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

গোতে-গোটে। ২০] গোটেগোঠে (তিবি) নজ-নিছি | গোপশ (স.) মু জিব কৈ, গোটেই, (এটাতকৈ | ১ নোৰ্গত ফ। একিত থা) যেনে, সে মা| গোপস.)কো বাকা। বোৰ গেট গিলে। | গোপনী (বি) যে, মূকাষ গোটাই (স.) তা চাউল। না। বেনেশনে। গেইকাঠ, (স.) এল গোটা | গোপনে কি বি) আনে নানাকৈ, বা নফল কাঠ; মহা মূ। | গোপাল (স) শীয়;। গোই-গৰু (স )। গোপিকা, গোলি গো, গোগোট (বি) বেলেগ বেলেগ, কাৰৰ গাত কে না। 1 cণনা,(স.)। তোং (বি) মূ-চে.(ণ) | গোগ, (স.) গম গত চলি গোত,তি (সশ) , একে | এবি নিই। গোয় বা এক বংশৰ মানুহৰ | গে , (ক )গৰু কা; গ সমূহ। | ৰা পান। গোত সে শ) বংশ, পৰিয়াল। | গোৰ, শে ) গ য় নি। গোযোৰা (বি) বি, নিন, অ| গেণি (স.) হত গো। চিনেৰে পূ, (খ)। গোগোল ( ) মূখৰ ভিতৰতে | গো (ক) তাৰ মোন। | , নটাকৈক। | গো-বেচা (4) গো গো, (স.) 0ং-টি ৰোগ | | পোৰ চৰি উলিয়াই গো, ন নোম পাণ। [(১৩। | মূত। এ বিষ নাই। গো (পি) গোগে , (স.) { গোৰা (বি) এ বে; নি। | গো-বোগে ৰা যা ()(বি) | গোবি (স.)। গোল ) লৈ থকা তা সে সে.) আনেনি। য। (স.) খোত, আৰ গো (১) গ বিভাৰ ৰ। গোপ)বিত মলৰ সমান এদি। [ঠো। । গোল,(স.) এশীয়; গাখীৰ- গোয় (বিবি, সি, সেই