| ( ১২০ )
বি।
এ ই (কি বি) মানুহ ফুটাকৈ | গণঠি (দশ) খালিত সুমাৰলৈ এৰীৰ
কৈ পাঠ পড়ি। লেওঁ। | বা লেজুৰ মূৰত দিয়া গঠি।
গ্রাহী (বি) ও এহণ কৰো,গুণ | ৩পপনি ) (স.) লৰি যােৱাৰ বা
শুনি (স.) চিতা, তাৰনি।
| মনি) ওপৰৰ পৰা ঘনে-ঘনে
, , (বি) নবিযুক্ত।
পৰাৰ শৰ; বৰকৈ এলা জুইৰশৰ
৩
' { (বি) নবিতা নথকা। | গুপপা) ( খ.) কোনো যন্ত
) e
Hটবি)চলত গুণাৰ বুক একা। গুণ্ডমা) ঘনেশনে পৰাৰ, লৰি
৩-কলম (স) সােণৰ ৰা ৰূপৰ । যােৰ খােল বা বৰকৈ এলা
-করো ।
জুইৰ ৰে শ । (দুই)।
শা, '(স.) -ৰিকাৰ আধাৰ| গুণপয়া (বি) বীমা, এল,
বিৰ নবি-নােতা। | (বৰফুল) বৰকৈ অলি থকা.
(স.) তৰচিন্তা কাৰ্যা। | গুপ্ত (বি) লুকো, ঢাকি থােক।
শা, (স.) আলতা আৰু তে; | এগুবেশে (কি.বি. আপােনাৰ আকুতি
ততালি আৰু তা। | লুকাই, ছদ্মবেশে।
শাখা (শ. গুণৰ কথন,শংসা | ০থা (স.) গাৰ সদায় ঢাকি থােৰ।
(যি) শৱ। (স.) ওর | অর্থাৎ মত-তিৰােতাৰ ঘাই ।
৩ (স.) গােৰ আৰু বিষ্ঠাত
ণে ('কাৰণে, নিমিত্তে। কি,
| মাটি তােল, এবিধ কলা পােক।
২ি১ ৰিমাণে; যেনে,তিনি শুণে | এমাই (ক্রি. বি) কলৈও নেচাই যে
এ (বি) - ভােখ-ভােগৰ | এ (স.) গােয় মাইকা; সাপ।
(স.)চোলা দি গাত লগাই| বি-গুচোৱা এবি লত।
যা খুব বিশেষ [খেলা | এসে..)ও চোখ।
৩। (৩. মনত উই, মনত। ( ) আল গধুৰ কৰিবলৈ
(স বি “গােৰীলি।। ৰান্ধি দিয়া শীহ লি।
এী (বি) লােখা; ও গো ।। | গুৰি (স.) গছৰ শিপাৰ এসপ ও
(স.)গে। আহ, এ দোয়
ৰ তাণ; আমি; আৰ; ওচৰ;
নাৰ গাত পৰি যান।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৪৮
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
