পৃষ্ঠা:নামতি.pdf/১৭

এ সদাশিৱ হে তোমাৰ দেখোন শুক্ল শুদ্ধ দেহা
ত্ৰিশূল তোমাৰ হাতে গল মুণ্ডমালা তাতে
সঙ্গে শোভা কৰে মহামায়া হে॥ (এ সদাশিৱ হে .....)

এ সদাশিৱ হে তোমাৰ দেখো ধৱলি বৰণ
হাতত ত্ৰিশূল লৈ নাচা প্ৰভু ৰং কৈ
 ভৃত্যে আমি কৰোহো প্ৰণাম। (এ সদাশিৱ হে .....)

এ সদাশিৱ হে তোমাৰ শিৰে জটা
জগতক বৰ দিয়া আপুনি নাঙ্গঠা। (এ সদাশিৱ হে .....)
এ সদাশিৱ হে তুমি ত্ৰিপুৰাৰী
জগতক বৰ দিয়া আপুনি ভিক্ষাৰী। (এ সদাশিৱ হে .....)

এ সদাশিৱ হে তোমাৰ গলে ফেণাৰ মণি জ্বলে
বায়ে ৰাজেশ্বৰী সঙ্গে সদা গৌৰী
 তল বল কৰি আছে॥

এ সদাশিৱ হে তোমাৰ দেখো সৰ্পে অলঙ্কাৰ শিৰে জটাধাৰ
দেৱতাৰো আদি দেৱ চৰাচৰে কৰে সেৱ।
 কটিত কৰ−পালা বাঘ চাল
বাঘৰ ছাল গুচাই পিন্ধা দেবাঙ্গ ভূষণ। (এ সদাশিৱ হে .....)
এ সদাশিৱ হে তোমাৰ দেখো জটাই মহাভাৰ
তোমাৰ দেখো ধৱল বৰ্ণ পাৰ্বতী গৌৰাঙ্গ বৰ্ণ
 ✹✹✹ তোমাৰ ভৱন (এ সদাশিৱ হে .....)