পৃষ্ঠা:দৰবাৰ.pdf/১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

প্ৰথম দৰ্শন।


পৰ্ব্বত।


( কেইজন মান খাছিয়া খাছিয়ানীৰ প্ৰবেশ }
ৰাগিণী আদ্দাতাল ঠেচ্‌, কাওৱালি।
ইয়া মনটা লাইত দৰবাৰ, মাঙ্গা চুঙ্গেীতা।
হা; তাই ইৱৰিও কিনিয়া ৰে'ৱাই, শেয়াত্‌, ৰাভা বাতা।
আলে কলই বা কং,  ওৱাত, ছেলেম্ কহেপ, ককং,
উঠিন্‌ জছ্‌পং উম্‌ফং হেন্‌মে, ইতে মাট্ হক্ মন্‌ছিম্‌ জুঙ্গাঁ॥


দ্বিতীয় দৰ্শন।


নেৰদাতি।


( এজন মিমি আৰু এজন অসমীয়াৰ প্ৰবেশ।)


ৰাগিণী জঙ্গলা—তাল কাশ্মীৰী।


মিৰি।—
কাঙ্কই, চাবি না তই মেল?
চৰ্কাৰৰ উকুন ঐছে, অব কিবা কেন।