পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৬৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৯
দেৱজিত।

বিজম্ভে পঠাইলা আৰু ব্ৰহ্মবাণ হানি।
দুয়ো শৰে আসে দিশ আকাশক চানি॥৩১৫
বজ্ৰকুট শৰ বীৰ ধনঞ্জয় ধৰি।
বজ্ৰঘোষ শৰ বীৰে পেলাইলা সংহৰি॥
ব্ৰহ্মবাণ ব্ৰহ্মবাণে মাৰিলেক ডাটি।
আকাশত ব্ৰহ্মবাণে পেলাইলেক কাটি॥৩১৬
অৰ্জ্জুনৰ শৰে দেৱ শৰক সংহৰি।
পুনু দুয়ো শৰে বিজম্ভক দিলা ধাৰি॥
তাৰ শৰীৰত পৰি ফুটি সেই চেগে।
দেৱ-সেনা মাৰিবাক গৈলা বৰ বেগে॥৩১৭
সৈন্য সব মাৰি শৰ পাতালে পশিলা।
সাগৰত স্নান কৰি তূণত পশিলা॥
গন্ধৰ্ব্ব কিৰণে বোলে ধন্য বীৰ সাৰ।
কুৰুকুলে অৰ্জ্জুন ভৈলাহা অৱতাৰ॥৩১৮
তোমাৰ থাকিবে জগততে যশ চয়।
এহি বুলি প্ৰশংসা কৰিলা দেৱচয়॥
বৰৰ প্ৰসাদে বিজম্ভৰ ৰৈলা প্ৰাণ।
চেতন লভিলা বীৰ ভৈলা কম্পমান॥৩১৯
বজ্ৰাঙ্গ ধনুক বামহাতে বীৰে ধৰি।
প্ৰহাৰ কৰিলা শৰ হাজাৰ সত্তৰি॥
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত শৰ আসে আকাশত।
শৰে হানি সিয়ো শৰ কাটিলা বাটত॥৩২০