পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৪৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
দেৱজিত।

দৈত্য সমে ৰণ অৰ্জ্জুনে কৰন্ত
 দেখি মই অচেতন॥
দৈত্যক মাৰন্তে  মোৰ বুক লৰে
 নকম্পন্ত ধনঞ্জয়।
এহিসে কাৰণে ইবাক্য বুলিলোঁ
 ক্ষমিয়োক হৰি হয়॥২০৫
বাসব বদতি শুনিয়ো মাতলি
 নাহি মোৰ ক্ৰোধ মন।
ভালে সি বচন বুলিলা মাতলি
 মোৰ লৱে হেন মন॥
শুনিয়ো মাতলি মোহোৰ বচন
 শীঘ্ৰ কৰি ধৰ তই।
অশ্বিনী কুমাৰ বৈদ্য দেৱতাৰ
 আনিয়ো মোহোৰ ঠাই॥২০৬
ৰণত বিকল হোৱে দেৱ যত
 মন্ত্ৰবলে কৰিবে ভাল।
সেহিসে কাৰণে চলিয়ো মাতলি
 আনা গৈয়া সোনকাল॥
ইন্দ্ৰ বচনে শীঘ্ৰে চলি গৈলা
 অশ্বিনী কুমাৰ পাশ।
মাতলি বোলন্ত শুনা বৈদ্য দুই
 দেৱৰ লাগিল ত্ৰাস॥২০৭