পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/১৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৭
দেৱজিত

আমাক ৰাখিয়ো বাপ।
অৰ্জ্জুনৰ এৰাওঁ তাপ॥
শৰণ লৈলোঁহো আমি।
ৰাখিয়োক তুমি স্বামী॥৬৫৯
তোমাত কৰো আশ্ৰয়।
ৰাখিয়োক দেৱ চয়॥
নমো প্ৰভু অন্তকাৰী।
ত্ৰিলোচন জটাধাৰী॥৬৬০
আমাক ৰাখিয়ো হৰ।
তুমি দেৱ দিগম্বৰ॥
তুমি বিনে নাহি আন।
তুমিসে কৰিবা ত্ৰাণ॥৬৬১
সত্যে সত্যে প্ৰভু আমি।
শৰণ পশিলোঁ স্বামী॥
অৰ্জ্জুনৰ শৰে ডৰ।
ৰাখিয়োক মহেশ্বৰ॥৬৬২
অৰ্জ্জুনক মাৰা যাই।
শীঘ্ৰে মাৰিয়োক পাই॥
অৰ্জ্জুনক ত্ৰিনয়ন।
ৰণে যাই কৰা চন্ন॥৬৬৩
বাসৱে বোলন্ত হৰ।
তুমি ৰাখা মহেশ্বৰ॥