ভকতিক বশ হুয়া, ভকত সবে শ্ৰদ্ধায়ে যে বস্তু হামাক দান কৰে, তাহক হামু পৰম সন্তোষে হামাৰ উদৰবৰ্ত্তী ব্ৰহ্মাণ্ড সবক শুদ্ধ বস্তু পবিত্ৰ হৌক বলিয়ে ভোজন কৰহু। দেখো দেখো সে হামাক ওহি সাহাঙ্কাৰী নিদাৰুণী গোৱাৰী সামান্য শিশু বুলিয়ে তন পান ছোৰাই মাটিত আচাৰি পেলাই ক্ষীৰ ৰাখিতে গেল॥ হামাত কৰিয়ে কড়া দুই ক্ষীৰ অধিক মানল॥ তাহেক হানি হইতে গায়ে নাহি সহল। দেখো আজু হামু হানি কৰিতে কি পাৰু নাহি পাৰু তাহেক দেখোক॥
সূত্ৰ – ওহি বুলি শ্ৰীকৃষ্ণ কোপে পতা পুত্ৰ হানিয়ে মথ নি মাথি ভাঙ্গিয়ে দধি সব নাশিয়ে খুপি পশিয়ে বানৰ সব সহিতে যৈছে লয়নু ভোজন কৰত তা দেখহ শুনহ নিৰন্তৰে হৰি বোল হৰি বোল॥
গীত ৰাগ গৌৰী [ মান পৰিতাল ]
স্তন পান বিনু ৰোষিত গোবিন্দ কুপিত জননীক লাই।
হামাকু পয়োধুৰ, পান ছোৰাই, ক্ষীৰ ৰাখিতে গয়ো মাই
পদ।
অৰুণ অধৰ দুহুঁ কোপে কম্পাবত
ওষ্ঠ কামুৰি ধৰি দান্তে।
