এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২
দধি মথন
প্ৰবেশ গীত ৰাগ সিন্ধুৰা (মান এক তালা )
আৱে বালক কানু কয়ো পয়োসাৰা।
সঙ্গে যশোৱা মাই কৰত বিহাৰা॥
পদ।
ত্ৰিভুবন মোহন মুৰুতি সুবেশ।
শ্যাম কায় নীল আকুঞ্চিত কেশ॥
আৰকত অধৰ বয়ন চাৰু হাস।
আয়ত নয়ন পঙ্কজ পৰকাশ॥
কৰযুগ কঙ্কন কেয়ুৰে ৰঞ্জে।
পঙ্কজ চৰণ ভকত ভয় ভঞ্জে॥
মনিময় মঞ্জীৰ ৰুণ জুণ ৰোল।
ৰূপে মদন মোহে মাধবে বোল॥
সূত্ৰ।
ঐচন প্ৰবেশ কয়ে, শ্ৰীকৃষ্ণ এক পাষ হুৱা ৰহল। তদনন্তৰ এক দিবসে, যশোদা নানান গৃহকৃত্যে দাসী সবক নিয়োজিয়ে, যৈছে আপনি দধি মথিতে লাগল তা দেখহ শুনহ।
( কথা ) যশোদা বোল— আহে গোপীসব, তোৰাসব কৈচন দধি মথন কৰহ। ওহি দধি কলসে পূৰুব সমান লয়নু কৈছে নাহি পাৱত। তোৰাসবক গাৱে কি বল নাহি
