এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
“কোমল তোমাৰ দেহ, ভৰি সুকোমল,
“অৰণ্যৰ মাজে মাজে কিৰূপে ফুৰিবা?
“পলাই সাৰিম মই, উঠিম গছত গই
“পৰ্ব্বতৰ টিঙ্গে টিঙ্গে ফুৰিম বগাই;
“কিন্তু, প্ৰাণেশ্বৰি! তুমি বিৰূপে উঠিবা?
“কি কৰি লুকাবা দেহা শক্ৰ দেখা পাই?”
জয়মতী–“বেটীৰ নিমিত্তে, নাথ! নালাগে ভাবিব তুমি
“অৱলা তিৰুতা মোক একোকে নকৰে;
“তোমাৰ শতুৰু ৰজা, তুমি বৈৰী তাৰ
“শক্ৰৱেহে শতুৰুক লগ পালে ধৰে॥”
৯
গদাপাণি কিন্তু, হায়! নাযায় পলাই,
দোৰ্ঘোৰ বিপদ দেখি ক’লে কুঁৱৰীয়ে
স্বামীৰ পাৱত ধৰি ইনাই-বিনাইঃ—
“নবধিবা প্ৰাণ, নাথ! মোৰ (চিৰ দুখিনীৰ)
“ইমানতে সাৰাঁ তুমি, মোৰে মূৰ খোৱাঁ!
