পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১৯৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সেই শ্ৰীপদতে ঠাই নিজ দাস ভাবি॥
   “ময়া মন জায়তে নাথ মাহাত্ম্যং পৰমং তব।
   “নজানাতি পৰো ব্ৰহ্মা হৰিং বাচামগোচৰম্॥
   ত্বমেব মাতা পিতা ত্বমেব ত্বমেব বন্ধুশ্চ সখা ত্বমেব।
   ত্বমেব বিদ্যা দ্ৰবিনং ত্বমেব, ত্বমেব সৰ্ব্বং মম দেব দেব॥

⸻⸻


তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য (page 196 crop)
তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য (page 196 crop)

( ১৬২ )