এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৪)
অতি সুকুমল প্ৰাণ চন্দ্ৰ গুৰুৰ মত॥
মই নাজানিলো ইসবে কিনো খাই জীয়ে।
সৰ্ব্বদাই চন্দ্ৰ গুৰুক তামোল কাটি দিয়ে॥
কোনমতে তান সবে আকাশত ৰয়।
পৰিম বুলি ইসবে নকৰয় ভয়॥
নিশ্চয় জানিলো ইসব দেৱ গণ হয়।
মৰণ আকাল তান আছে কিহৰ ভয়॥
দেৱগন হোয়া থাকে আমাসাত আৰেঁ।
আহাৰ নকৰি সি সব থাকিবাক পাৰে॥
স্বৰগদেৱৰ কথন।
স্বৰগদেৱে কোনো দিনে ধেলেকনি মাৰে।
বছৰ মাজে দুবাৰ তিপ কণি পাৰে॥
স্বৰগদেৱে বৰ টোপ মাৰে নিৰন্তৰে।
উৎপাত কৰে আমাৰ পৃথিবী ভিতৰে॥
দেখা চোঁন স্বৰ্গদেৱে বৰষুণ আনি৷
খৰ খৰিয়া বাম মাটিত কৰে পানী॥
ইটো কথা কোন কালে পাহৰিম তাৰ।
তেওঁয়ে দিছে আমাক পেতৰ আহাৰ॥
