পৃষ্ঠা:তাঁতিৰ জুনা.pdf/১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১০)

ভাল মাৰিলি বোপাইৰ বাপৰ বেটা।
পুথি খলিহা পাহে পাহে ৰয়॥
বৌ বৰালি সৰকিয়ে যায়।
ভদ্ৰসেনে ৰচিলে আকাজিৰ জুনা॥
সমস্ত সমাজে মন দি শুনা।

পছলাৰ জুনা৷

⸺:(০):⸻

সৰু জনীয়ে বুলিলে বৰ জনীক যায়।
আলহী আহিছে কিহৰে বা খায়॥
নকৰিবা চিন ভণী নকৰিবা চিতা।
বাৰীৰ পচলাৰে পাতি থৈছো মিতা॥
ক’ত বা থাকিলে মোৰ খঁৰা কলি।
পচলা আনিবলৈ হল দেৰ পৰ বেলি॥
হাতত খৰা কলি লৈ ৰাধনী হল থিয়।
সৰু সৰু পচলাৰ উৰি গল জীৱ॥
বৰ বৰ পচলাই আলচিলে কাজ।
ৰাধনী নমৰে মানে নেমেলো গাজ॥
কাটিলেক পচলা আনিলেক টানি।
তাতিত খোছ খায় ৰাধনী হল কাণী॥
কাটি আনি পচলা মজিয়াত থলে।
পচলাৰ পানী গৈ ঘৰ বুৰি গলে॥
আইয়ো উটিলে  বাইয়ো উটিলে
  উটিলে চাঙৰ মৈ।