পৃষ্ঠা:তত্ত্ব-কথা (Tattva-Katha).pdf/১৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

কৰিবলৈ ধৰিলে।

অখণ্ডিত সদা শুদ্ধ       চৈতন্য শক্তিৰ বলে
মোৰ প্ৰভু নাৰায়ণ এ,
তুমি দূৰ কৰি আছা মায়া।
হৰি হৰি তোমাৰ নিকটে নাহি মায়া।
তোমাক নভজোঁ পদে,       মায়েয়ে মুহিলে মোক,
মোৰ প্ৰভু নাৰায়ণ এ,
আবে কৃপাময় কৰা দয়া।
হৰি হৰি মায়াক নিবাৰি কৰা দয় হৰি এ।
                     (ঘোষা)

       যদিও ফাটেকৰ বহুদিনীয়া কয়েদীৰ নিচিনাকৈ জীৱই শেহত দেহ-ফাটেককে ভাল পাই তাৰপৰা ওলাব নোখোজে, কিন্তু জীৱৰ চিৰাস্বাদিত আনন্দৰ প্ৰতি টান অন্তৰৰপৰা নাযায়। জীৱই বিচাৰিছে আগেয়ে আস্বাদ কৰা সেই আনন্দ, কিন্তু ক'ত আৰু কিহত সেই আনন্দ আছে, তাৰ ভু নাপাই পাৰ্থিৱ ক্ষন্তেকীয়া বস্তুত তাক বিচাৰি হাৰাশাস্তি হৈ মৰে অথচ নাপায়। জীৱৰ স্বাভাৱিক আনন্দ-লিপ্সাই কৃষ্ণপ্ৰেমৰ সংস্কাৰ, আৰু উপৰুৱা পদাৰ্থপ্ৰিয়তাই কাম।