কান্তাৰ
জীৱ অনিবাৰ্য শৱ
যেনেকৈ সূৰ্যক নোৱাৰি দোঁৱাব
শাৰীৰিক অমৰত্বৰ দেউলীয়া সপোন বেচি
মানুহৰ হাড় সাৰ হ’ল
ওপৰত তৰপে তৰপে হাঁহাঁকাৰ
জানো ভালদৰে
প্ৰথম মৃত্যু – শৰীৰৰ নাশ
দ্বিতীয় মৃত্যু – স্মৃতি ৰখীয়াবোৰ যিদিনা ঢুকাব
তৃতীয় মৃত্যু – মহানাশৰ এটা দুঃস্বপ্ন
আৰু জানো মৃত্যুৰ অন্য এক ৰূপ
নিজে য’ত চলমান শৱ
সময়ৰ দামেৰে গঢ়া লক্ষ্য য’ত তুৰুপৰ তাচ
তাত নিষ্ফল আকাংক্ষাৰ স’তে বহু মৃত্যুৰ সম্পৰ্ক
চেতনাৰ বাটে বাটে মৃত্যু-জন্ম, আকৌ মৃত্যু আকৌ জন্ম ........
এনে বহু মৃত্যুৰ মণি গাঁঠি দিন-ৰাতি
টানি আছোঁ জীৱনৰ ৰথ
তামোলৰ ঢকুৱাৰ গাড়ী টনা শৈশৱৰ খেলটোৰ দৰে
তথাপিতো ........ তথাপিতো .........
মৃত্যুঞ্জয়-বাসনাৰ হ’ব পাৰে এনে এটা বাট—
যদি পাৰি নিৰ্বাসন দিব শৱ হোৱাৰ ভয়
যদি দিব পাৰি মৃত্যুকো সমান আসন
আহাৰ, নিদ্ৰা আৰু মৈথুনৰ দৰে
বাসনাত এৰাল লগাই চমুৱাব পাৰি যদি
লাগ বোলা পথাৰৰ ঘেৰ
এচলু পানীত যদি বন্দী হয় লোভৰ সমুদ্ৰ
পৰিতৃপ্ত জীবন-যৌৱন – আৰু লোভ নাই
মৃত্যু হ’ব পাৰে আচলৰ ধন
অনাসক্তিৰ বঁকিয়াৰে মৃত্যুভয় গৈ
লৈ আহে সহজ সান্নিধ্য — মৃত্যুক জয়
