এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
উছর্গা
সৰুকণ,
আহিলি পিছত, পাছে গলি আগবাঢ়ি।
ভাগ্যৱান জীৱ তােৰ লই গল কাঢ়ি
দয়ালু সুজনে তুলি নিজৰ কোলাত,
থই মােক সংসাৰৰ তপত খােলাত।
যৌৱনৰ মৰীচিকা তাপ-ক্লেশময়,
দেখি ভৱ-বিভীষিকা কঁপিছে হৃদয়।
উঠিছে প্রাণত মােৰ শতেক ৰাগিনী,
যুগ-যুগান্তৰ ভৰা বিৰহ-কাহিনী।
‘আকুল পথিক’ মােৰ অনন্ত পথত;
উছর্গিলোঁ তাকে তােৰ পৱিত্ৰ নামত।