এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
জনকাব্য
আলি-বাট ঘেলাতী চাকী ফুল পিন্ধতী,
কথালৈ নকৰ কাণ।
মা ৰেই আছিলে ৰূপত ৰং-চৰাতী,
তই নো কি হবি আন॥ ১৩৬।
জাকৈয়া ওলালে, খালৈয়া ওলালে,
মাৰোঁ কোন বিলৰ মাছ।
সৰুজনী জাকৈয়াক শিঙিয়ে খুটিলে,
পৰিল ডেকা-লৰাৰ পাছ॥ ১৩৭।
আহু ধান দাবলৈ মাতি পঠিয়ালোঁ
লোকৰ বাও ধাননি দালে।
কাচি দলি মাৰি, সোমাল হাবিয়নি,
শৰীলত বৰলে খালে॥ ১৩৮৷
আহু ধান দাবলৈ মাতি পঠিয়ালোঁ,
শালি ধান গেৰুলী হল।
হাটলৈ চাওঁতে, বাটলৈ চাওঁতে,
তোমাৰ বহ-বতৰ গ'ল॥ ১৩৯।
চ’তত চকৰী, বহাগত বগৰি,
জেঠতে আমনা ধান,
বৰলা ভকতত কন্যা-দান কৰিবাঁ,
পাবা বৈকুণ্ঠত থান॥ ১৪০।