এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৩
পুতলি
ৰংদৈৰ ঘৰতে সোমাব খুজিলোঁ,
চেংদৈ কুকৰে খালে।
চেই! কুকুৰ, চেই।
নাহিবি জপনা দেই॥
বাঁহৰ মুঢ়া; বগৰিৰ গুড়া।
ক’ৰ পৰা পালেহি চকু-চেলোৱা বুঢ়া?
⸻
ইৰকিচি মিৰকিচি বাঁহৰ শলা।
মোমাইৰ পদূলিত বান্ধিলোঁ ঘোৰা॥
বুঢ়ী ঐ! ৰজাৰ জীয়েকে গাধুবলৈ যাওঁতে
পহু-পোৱালি এটি পালে।
তাকে খাবলৈ জালি চাই কোমোবা এটি দিয়াঁ৷
পুলি ৰুইছোঁ। (ইত্যাদি)
⸺
চিকিমিকি, লোণ জালুকী।
মোমায়ে আনিলে কেৰোলাজুকি॥
মায়ে ৰান্ধিলে খাৰ।
তাৰে এহেঁতা খুজিব খোজোঁতে
হেঁতাৰে ধৰিলে মাৰ।
⸺
শালিকি এ’! ৰটৌ টৌ!
ভাত হল, শাক হল; শালিকিৰ মাক কলৈ গ’ল?
এইখিনিতে আছিলে গোবৰ খুচৰি।
হালোৱাই লৈ গ’ল ডিঙি মুচৰি॥
⸺
‘বেজী সাওঁ? সীওঁ?’ — ‘নিসীবাঁ, নিসীবাঁ।’
‘এই পিনে যাওঁ?’— ‘গেলা গৰু আছে।’
‘এই পিনে যাওঁ?’— ‘গেলা মহ আছে।’
‘এই পিনে যাওঁ?’ — ‘ৰজাৰ বাট।’
ঘেকেচ!!
⸺
