এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৫
বিহুৱতী
কাহানিকৈ আহিব বহাগৰ বিহুটি,
কাহানিকৈ কান্দিব কুলি।
কাহানিকৈ ধৰিবা হাতত মুঠি মাৰি,
মোকে প্ৰাণেশ্বৰী বুলি॥ ৬৬৫।
ন পানী বঢ়া নাই, নাহৰ ফুল ফুলা নাই,
বিহু বিহু লগা নাই গাত।
গাঁৱৰ ডেকা লৰা জুমেৰে ফুৰা নাই,
গোন্ধ তেলৰ লোৱা নাই ছাট্॥ ৬৬৬।
এই বেলি বিহুটি চেৰেঙে-বেৰেঙে,
চ’ত বিহুত যুজাবৰ কণি।
গোন্ধ তেল এবটল আনি দিবা, সাদৰী,
দিবা মহৰ শিঙৰ ফণি॥ ৬৬৭।
বাঢ়ি গল, বাঢ়ি গল ভলুকাৰ গাজটি,
কাউৰী পৰিয়ে ভাগে৷
সৰুটি পিলিঙা, টকা সাজি দিবা,
বিহু মাৰিবলৈ লাগে॥ ৬৬৮।
ইফালে টকাৰ মাত, সিফালে টকাৰ মাত,
মাজত শোলেঙগুৰি সুতি৷
টকাৰ মাত শুনি বাঢ়িল চতিয়না,
পুলিয়ে ধৰিলে গুটি॥ ৬৬৯।