এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জুৰণি।
পৰিল উভলি যদি বৰ গছ গুৰি,
দাঙ্গিব নোৱাৰে মূৰ, নুঠে আৰু ঘুৰি!
আৰ্জ্জিলাঁ যতেকমানে ধন-বস্তুবোৰ,
আছিলাঁ সাবটি তাক কৰি মোৰ মোৰ;
ন-অৰ্জ্জা এটীয়ে পাচে ললে আহি কাঢ়ি,
গিৰিসাই মোৰ বুলি থলেহি সামৰি।
যত্নত মাতৃৰ সমা, ৰঙত ভনিটি,
সঙ্গত বিশ্বাসী বন্ধু, ভক্তিত সন্ততি,
সম্ভোগত সহভুগী; কোন্ সিটী বাৰু?—
অৰ্ধাঙ্গিনী প্ৰিয়ভাৰ্য্যা,— হব কোন্ আৰু?
কতনা যতন হাঁয়, কত চিপিয়নি,
সই-লোৱা “বাৰু” কম নে নকম গুণি।
আধা কই নিৰুত্তৰ, তলমূৰে চোৱা,—
মৌনেৰে সন্মতি তাৰ ফুটাই নোকোৱা।
৭০৭
