এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জুৰণি
সাবিত্ৰী, দ্ৰৌপদী, দময়ন্তী, জয়মতী;
ৰম্ভা, মন্দোদদী, তৰা, সতী, শীলাৱতী।
সৰমা, ৰুক্মিণী, উষা, কত নাৰী-ফুল,
প্ৰকাশ্যে ফুলাই নৰ কৰিলে আকুল।
সুচতুৰ স্বৰ্গীকবি, স্বৰ্গৰ কাৰণে,
উৰ্মিলা পাহিটী থলে অৰ্দ্ধেক গোপনে।
←ʘʘ→
ঈৰ্ষা।
তলে তলে কলিটিয়ে উলাহত নাচে,
টিপে-টাপে পাহিটীত আক্ষেপ প্ৰকাশে
“চোৱাঁচো বাইটী হেৰা, কি ভাগ্য তোমাৰ,
সুগন্ধি জেউতি মেলি আনন্দ অপাৰ?”
ফুলে কয়,—“বেলি নাই, ফুলিবাঁ কালত,
ৰূপ, গোন্ধ যাব জহি নহবাঁ বিতত!”
—০—
বিপদৰ কাৰণ।
মনে মনে পাঙিছিল, বৰ সাৱধানে,
কোন্ পাকে আছে চাব বিপদ গোপনে।
সমুখত জোকালেহি দিলে উৰুৱাই।
পিচত আলচা দেখি, নিলে হোঁহকাই।
ই হাতে সি হাতে থকা, নিলগতে ৰ'ল।
‘ভয় নাই তাৰ এটি,—সেয়ে কাল হল।
—০—
৬৯৭
