এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৩৫ )
সকলো আপোন যত নৰ-নাৰী,
কাক নো বুলিম পৰ?
পৰমপিতাৰ সকলো সন্তান।
পৃথিবী আমাৰ ঘৰ।
গাই-গোটা পেটে ভঁৰাল নহবা
লোকৰ দুখলৈ চোৱা;
মানুহৰ সেৱা, মাণুহৰ পূজা,
পৱিত্ৰ বৰত লোঁৱা।
‘মই’ ‘মোৰ' বুলি নাথাকিবা মজি
মোহৰ জালত পৰি,
‘মই ‘মোৰ' ভাৱে তললৈ বুৰাব
নাপাবা ৰক্ষাৰ তৰী।
সুখৰ দুখৰ মনেই কাৰণ
মনক কৰিবা থিত;
ত্যাগত লভিবা পৰম সন্তোষ,
সাধিবা লোকৰ হিত।
স্বাৰ্থৰ বাটত দুখৰ কাঁইট,
খোজেপতি বিন্ধে হুলে,
নিস্বাৰ্থৰ বাট, সেন্দুৰীয়া আলি,
সুগন্ধি কুসুম ফুলে।
যথাৰ্থ নিস্বাৰ্থ ধৰমী জীৱন,
বিশ্ব-প্ৰেমে ভৰপূৰ,
