পৃষ্ঠা:জিলিকনি-আনন্দচন্দ্ৰ আগৰৱালা.pdf/৪০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৩২ )
 

এলাহ-নিহালি থোৱা,  বীৰ-বেশ গাত লোৱাঁ
 নহবা মৰাৰ প্ৰায় জ্ঞানৰ সন্তান;
নহবা গৰুৰ দৰে,  খুঁচিলেহে খোজ ধৰে,
 ৰণত বীৰেন্দ্ৰ বুলি হোৱাঁ খ্যাতিমান।

কল্পনা-চকুৰে চাই,  যেনেকি সুন্দৰ পাই
 নকৰিবা দূৰ ভবিষ্যক পতিয়ন;
অতীত মৰিল গল, তাৰ কথা অন্ত হল,
 মনৰ পৰাই তাক কৰাঁ বিসৰ্জ্জন।

যিহকে আগত পোৱা,  ততালিকে কৰি যোৱাঁ
 জীৱন্ত জাগ্ৰত বৰ্ত্তমান সময়ত;
সাহক সাৰথি কৰাঁ,  কৰ্ত্তব্যৰ পাছে লৰা,
 ঈশ্বৰ কৰুণাময় আছে ওপৰত।

১০

মহা মহা পুৰুষৰ, চানেকিৰে জীৱনৰ,
 আমিও কৰিব পাৰোঁ জীৱন গঢ়িত;
অভিনয় শেষ হলে  আয়ু-বেলি মাৰ গলে,
 থই যাব পাৰোঁ খোজ সময়-বালিত।