পৃষ্ঠা:জিলিকনি-আনন্দচন্দ্ৰ আগৰৱালা.pdf/৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ২৬ )
 

তুমি কিন্তু একে ভাবে কুলু কুলু বইছাঁ,
যত পাৰাঁ সৰু মুখে বিভু-গুণ গাইছাঁ।
 লুইত নইৰ কাণ,
 তোমাৰ লক্ষ্যৰ স্থান,
তালৈকে ধাউতি ৰাখি নিৰন্তৰ বইছাঁ।
বাধা-বিঘ্ন অতিক্ৰমি অবিৰাম চলিছাঁ।
 মানৱ-জীৱন হাঁয়!
 মায়া-ভোলে বান্ধ্ খাই,
থাকিব কিমান দিন লক্ষ্য-স্থান পাহৰি,
দুদিনীয়া ছায়াবাজী ধেমালিত বাগৰি।
 তোমাৰ নিচিনা নই,
 আমাৰো জীৱন-নই,
জগতৰ হিত সাধি পাৰিব নে চলিব,
বিভু-গুণ গাই শেষে অনন্তত মিলিব?

—————

জোন।

নিশাৰ আন্ধাৰ ঠেলি জিলিকি জগত্,
কোন তুমি শোভিছাহাঁ আকাশী লোকত্?
 কোন তুমি কাৰ দূত,
 হোৱাঁ ৰাতি আবিৰ্ভূত,