পৃষ্ঠা:জিলিকনি-আনন্দচন্দ্ৰ আগৰৱালা.pdf/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ২৫ )


 

 তেতিয়াৰে পৰা নই,
 তুমি কিন্তু আছাঁ বই,
সাৰুৱা আমাৰ তুমি পথাৰক কৰিছাঁ,
কাষৰ গাৱঁৰ তুমি উপকাৰ সাধিছাঁ
 কত মাহ, বৰ্ষ কত,
 ক্ৰমে ক্ৰমে হল গত,
তুমি কিন্তু একে দৰে ধীৰে ব’ব লাগিছাঁ,
বতাহৰ লগ পাই ঢউ-খেলা কৰিছাঁ।
 পৰ্ব্বত-জীয়াৰী নই,
 ভৈয়ামত বই বই,
সজনে-বিজনে কত লীলা-খেলা কৰিছাঁ,
কত পাৰ ভাঙ্গি-পাতি ঘুৰি পকি ফুৰিছাঁ।
 গাঁৱৰ ওচৰ পাই,
 উলাহত ঠাই নাই,
এতিয়া বাৰিষা নাও কত তুমি বইছাঁ।
বেপাৰীৰ বেপাৰৰ সহায়তা কৰিছাঁ।
 সন্ধ্যাৰ সমীৰ আহি,
 উৰাই ফুলৰ পাহি,
ভাগৰুৱা পথিকৰ প্ৰাণ জুৰ কৰিছে,
সন্ধ্যাৰ ৰাঙ্গলী ছবি নই-বুকে পৰিছে।
 ইমান বছৰ গল,
 কত লৰচৰ হল,