পৃষ্ঠা:জিলিকনি-আনন্দচন্দ্ৰ আগৰৱালা.pdf/২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১২)

কান্দিছিলোঁ যেবে নৰিয়াত দুখপাই,
একে থিৰে কোনে মোৰ চকুলৈ চাই,
মৰে বুলি কান্দিছিল কাঢ়ি হুমুনীয়া?
—তেওঁ মোৰ মৰমৰ আই পূজনীয়া।

হইছিলোঁ থিয় যেবে অ'ত ত’ত ধৰি,
পৰিলে কোনে নো গই ততালিকে লৰি,
নিচুকাইছিল মোক নাম-গুণ গাই?
—তেওঁ মোৰ পূজনীয়া মৰমৰ আই।

মোৰ প্ৰতি এনে যাৰ মৰম অসীম,
কেনেকৈ সিজনক মই পাহৰিম?
চেনেহ-ভকতি মোৰ বাঢ়োক সদাই
তযু চৰণত হেৰাঁ মৰমৰ আই।

⸺⸺
শোক-সঙ্গীত।

প্ৰাণৰ ভনীটি তই
 কলৈ নো গলি,
সাগৰৰ ঢউ যেন।
 কত লীন হলি?