এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৭
এতিয়া পৃথিৱী বন্ধ্যা
দূৰলৈ চোৱা; দেখিছানে?
শুনিছানে পুখুৰীৰ মেটেকাৰ তলত
মাজৰাতি ডাউকীৰ উৰুলি;
মাজনিশাৰ নিৰ্জনতাত শিয়ালৰ হোৱা;
শিল পাৰি আন্ধাৰত শুই পৰা আলিটোত
শালিধানৰ বোজাৰ ভৰত
কেঁকাই কেঁকাই আন্ধাৰত
খোজ কঢ়া গাড়ীৰ চেৱে চেৱে
তাল মিলোৱা শিলৰ চাপৰি;
মগ্ন নিদ্ৰাক কোমল স্পৰ্শৰে জগোৱা
গাৰোৱানৰ বুজা-নুবুজা,
ৰিণি ৰিণি ভাঁহি অহা লোকগীতৰ মুৰ্চ্ছনা;
গোহালিৰ গৰু চোৰ বাঘ আৰু
বাহৰ পাৰচোৰ হাপা খেদা মাজৰাতিৰ
টিন-লোহা বৰকাঁহেৰে কৰা হাহাকাৰ;
খাল, বিল, নদী, নলাত মাছৰ লোকনৃত্য;
নিস্তব্ধ গৰমৰ কোলাত
উঁই চিৰিঙাৰ বিননি;
নাৰিকল গছত ঝিলিৰ একান্তমনীয়া সঙ্গীত;
ডালত পেট পেলাই কপৌহালৰ সত্ৰজিতলৈ
কাতৰ আহ্বান- ‘সত্ৰজিত ঔ কি কোৱা কোৱা;