এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৯
উপমা-ছন্দ-লক্ষণা-ব্যঞ্জনাদি অলংকাৰ যুক্তেৰে।
পিহি পিহি মসৃণ কৰা শব্দৰ মিঠা আলেপেৰে
তাই পৰমান্নত সানিছিল কোমল মিঠা আস্বাদন।
সাৰ্বজনীনতা-কৰ্পূৰৰ আমোলমোল গোন্ধত
মতলীয়া কৰিছিল চৌদিশ তাইৰ কাব্য-পায়সে।
তাই হিয়া উজাৰি বিলোৱা মিঠা সুগন্ধি পায়সৰ
লোলুপ দৃষ্টি পৰিছিল জনতাৰ আৰু
বোৱাইছিল মৃদু নিজৰ জিভাৰ পানীৰে।
সাৰে আছানে মাধুৰিমা?
অতীতৰ দিন গণি
জীৱনৰ ক্ষণ গণি
কিমান কটাবা তুমি মাধুৰিমা
দিন প্ৰতিদিন?
প্ৰেম প্ৰয়াসেৰে সঁফুৰা পাতি
ভিক্ষা মাগি এধানি দয়াৰ
কিমান উজুতি খাবা খহঁতা আলিত?
ধৰাতো নহয় স্বৰ্গ
মায়াৰ সাগৰত নাই দয়াৰ তৰি
নন্দন পথো হৈছে ধূলিয়ৰি।
জীৱন কি, যৌৱন কি বুলি
প্ৰশ্ন কৰিছা তুমি বাৰে বাৰে
সমিধানত উজুতিও খাইছা ঘনে ঘনে।
সাঁচি ৰখা সুন্দৰতা, যৌৱনৰ মদিৰা
