পৃষ্ঠা:জলকীয়াৰ পুনৰ্জীৱন অভিযান আৰু অন্যান্য.pdf/৬৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩


জীৱনৰ কৰ্মব্যস্ততাও বিফল
সজীৱ ৰখাত মোৰ প্ৰেম আৰু হাঁহি-কান্দোন
গঢ়িছিল যিয়ে মোৰ জনমতে আত্মা।
উৰুৱাই নিয়ে যদি ধুমুহাই তাক
উৰি যাব লগে-ভাগে জনমতে জনম লোৱা
মোৰ নিষ্কলুষ প্ৰেম-হাঁহি আৰু
কান্দোনেৰে গঢ়া মহা আত্মা।


আশা

আশা তুমি নকৰিবাই।
আশালৈ যদি চোৱা ঘনে জুমি
আশাত জানিবা বন্দী তুমি।
 আশাৰ সীমা অনন্ত
 আশাৰ বান্ধোনো দুৰ্দান্ত
 আশা হৈ পৰে দুখৰ সৰ্বস্ব।
আশাক ত্যাগ কৰি চোৱা
আশা হৈ পৰে নিজেই নিৰাশ;
আশাই কৰিব তোমাৰ দুখকো হতাশা
 আশায়েই অন্তত লৈ যাব তোমাক
 আশান্বিত মুক্ত নীলাকাশলৈ
 আশাহীন হৈ ধৰাত ভ্ৰমিলে
 আকাশৰ নীলা মিলে ধৰাৰ বুকুতো।