সত্য নাৰায়ণ হৰি এ-
এ-হে সত্য নাৰায়ণ--
সন্ধ্যা কালে পূজা কৰে তোমাৰ চৰণ -
হে সত্য নাৰায়ণ।
অপুত্ৰৰ পুত্ৰ হয়ে, নিধনীৰ ধন হে
সত্য নাৰায়ণ-
নিৰ্জীৱকো জীৱন দিয়া
তুমি কৃপাৰ সাগৰ প্ৰভু হে—
তোমাৰ কৃপাতে প্ৰভু
জলাহীন ভজলুকে
জলা জীৱন পায় হে সত্য নাৰায়ণ
অগতিৰ গতি তুমি দয়াৰ সাগৰ হে
সত্য নাৰায়ণ —ইত্যাদি।
এনেদৰে পাঁচটামান নাম দিয়াৰ পিছত “কৃষ্ণৰাম নাৰায়ণ গোবিন্দ জয় জয় গোপাল গোবিন্দ ৰাম, গোবিন্দ হৰে ৰাম” আদি পদেৰে নাম সামৰা হ'ল। শেষত মোক আঁঠু লৈ সেৱা কৰিবলৈ ৰাইজে ক'লে। মই গামোচাখন গলত লৈ ৰাইজৰ আগত আঁঠু ল’লোঁ আৰু লগে লগে আইসকলে আশীৰ্বাদ দিবলৈ ধৰিলে—“জয়ে কৃষ্ণ বুলি হৰি বোল, হৰি বোল-
ইয়াতে সেৱা লোৱা ভকতে তেওঁৰ জলকীয়া বৃক্ষত জলা আহিবৰ মানসেৰে প্ৰভু ভগৱন্তৰ শ্ৰীচৰণত এমুঠি প্ৰসাদ আগবঢ়াইছে। ভক্তৰ মনোবাঞ্ছা পূৰণ কৰি তেওঁক পত্নী-পুত্ৰ-কন্যাসহিত ধনে-ধানে-বিদ্যাই বুদ্ধিয়ে সৰ্ব সম্বলিত কৰি। জলকীয়াৰ জালাই যিমতে সৰ্বমুখে ফৰ্ফৰাই যায়, তেমনে ভক্তৰ মান, সন্মান সৰ্বদিশে বিয়পি গৈ, ৰোগ, শোক, জৰা, মৃত্যুৰপৰা পৰিত্ৰাণ পাই দীৰ্ঘ জীৱন লাভ কৰিব পাৰে, তাৰেই প্ৰাৰ্থনাৰে — জয় ৰাম বোলা— জয় হৰি বোলা—সবাৰো কুশলৰ অৰ্থে— হৰি বোল হৰি বোল” বুলি আশীৰ্বাদ বৰষিলে।
এনে নাম-প্ৰসংগ আৰু আন্তৰিকতাৰে দিয়া আশীৰ্বাদ শুনি মোৰ দুচকুৱেদি
