এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮২
right
জয়মতী।
—পাহৰিলাঁঁ অনুৰোধ? পাহৰিছাঁ আৰু
জীৱনৰ মহাব্ৰত, —দেশোদ্ধাৰ পণ?
গদা।— নকবাঁ হে প্ৰিয়া, মোৰ, নকৰাঁ আক্ষেপ,
পাৰোঁতে দিছোঁহি ধৰা অনুৰোধ ভুলি,
নাভাবিবাঁ কদাচিত।
জয়া।—বুজিছোঁ বিশেষ।
কিন্তু, প্ৰাণনাথ। নবধিবাঁ আজি মোক
নিজ হাতে তুমি; নিদিবাঁ আপুনি ধৰা।
নুডুবাবাঁ ৰসাতলে পিতৃ-ৰাজ্য আৰু।
গদা।—কি কৰোঁ উপায়!
শক্তিয়ে এৰিছে মোক এৰোঁ কেনেকই?
জয়া।— দিছোঁ শক্তি প্ৰাণনাথ।
সতীৰ শক্তিৰে তৱ বাঢ়োক শকতি।
সাধাঁ গই নিজকাৰ্য্য ৰাজপুৰুষৰ,
নেৰিবাঁ কদাপি নাথ, বীৰ-ধৰ্ম্ম তৰ;
ভাৰ্য্যাৰ মায়াত মজি নকৰিবাঁ হেলা,
ৰজাৰ কোৱঁৰ তুমি, ৰাজকাজলই।
নাভাঙ্গিবাঁ নিজে, শান্তি স্থাপনৰ পণ।—
নকৰাঁ পলম আৰু আঁতৰা ত্বৰিতে;
কাউৰীয়ে দিলে আহি পুৱাৰ জাননী,
উঠিব এতিয়া হাঁয়, পালী-পহৰীয়া।
আঁতৰি বঁচোৱা মোক, কৰিছোঁ কাকূতিু;
ৰাখাঁ মোৰ কথা নাথ, শেষ অনুৰোধ।
