পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

 নিজানত গই ৰোগী লভোক বিশ্ৰাম।
 জিৰণিৰ পাচে দিবাঁ এপালি ঔষধ,
 হব উপশম।

ন্যায়-ফুকন।— ময়ো কওঁ ৰাজমাও।
 কুৱঁৰীয়ে লব লাগে শুশ্ৰূষাৰ ভাৰ।

বৰপাত্ৰ।— যুগুত ব্যৱস্থা ইটি;
 নাথাকে বিকাৰ আৰু, এৰিলে চিন্তাই।

বেজবৰুৱা।— নকৰাঁ পলম।
 ধৰাঁ গই ৰাজমাও! ব্যৱস্থা যুগুত।

ৰাজমাও।— যাওঁ, যি কৰে ঈশ্বৰে।
  (ৰাজমাও প্ৰস্থান)

বৰপাত্ৰ।— অতি দুৰদশা হাঁয়।

বেজবৰুৱা।— ঘটিল কিমতে?
 থাকোঁতে প্ৰবীণ মন্ত্ৰী তুমি হেন জন,
 কিয় দিলা ডাঙ্গৰীয়া, পাপ-পথ এৰি।

ন্যায়-ফুকন।— নকবাঁ বৰুৱাদেৱ,
 সমনীয়া মন্ত্ৰী হল বিঘিনি আমাৰ।
 ধৰিলোঁ কতনা পন্থা ঘূৰাবৰ গুণে;
 ৰাজমাও সমন্বিতে লৰিলোঁ বিস্তৰ,
 নখণ্ডিল তথাপিতো, বিধিৰ লিখন।
 —নুঘূৰিল ৰজা!

বেজবৰুৱা।— সৰ্ব্বদোষ আৰোপণ নকৰাঁ ৰজাত ,
 কুমন্ত্ৰী অৱশ্যে হব পাপৰ গৰাকী।