পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/৬২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫২
জয়মতী।

পদ্মা।—নোহোৱাঁ সদয় তেন্তে?

বৰুৱা।— বুজিও, নুবুজি
 অবুজ গাভৰুদেৱ, কিয় হোৱাঁ তুমি।

পদ্মা।— বুজিছোঁ বৰুৱাদেৱ,
 —নামানে পৰাণে!

বৰুৱা।—নকৰাঁ আমনি আৰু;
 তোমাকে মাতিছোঁ।

পদ্মা।—( চকুলো টুকি) নকৰোঁ আমনি।
 বলাঁ ঘুৰি পোনাহঁত নিমিলে সাক্ষাৎ!
 আহিনী লগত দুয়ে যোৱাঁ ঘৰলই।
 ৰাজমাও-টোল মই ঘূৰি আহোঁগই,
 ৰাজ-আজ্ঞা দিহা কৰি।  (পদ্মাৰ প্ৰস্থান)

আহিনী।— (কান্দি কান্দি) আহাঁ, পোনাহঁত!

লেচা।— নেদেখিলোঁ আইতাক?  (কান্দে)

আহিনী।— আহ, পোনা দুটি অই।
 দেখিবাঁ পাচত।  (প্ৰস্থান)

বৰুৱা।— ( ক্ষন্তেক নিটাল মাৰি) যাওঁ ময়ো,
 কৰোঁগই শস্তিৰ বিধান।
 ভাগ্যত পৰিছে এনে নিদাৰুণ কাম! (প্ৰস্থান)