পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/৬

তৃতীয়বাৰৰ পাতনি।

 “জয়মতী” আকৌ গ্ৰাহকে হাত পাতি থকাতে নাইকিয়া হল। ইয়াৰ আদৰ আৰু প্ৰচলন ইমান বহুল হবগৈ বুলি আগধৰি ভাবিবলৈ নহল। গতিকে, অলপকালৰ ভিতৰতে আকৌ ইয়াৰ নতুন তাঙ্গৰণ উলিয়াব লগীয়া হল। কিন্তু, স্ব-প্ৰণীত ভালেমান পঢ়াশলীয়া পুথিৰ ন-ন তাঙ্গৰণ বছৰি উলিওৱা কাৰ্য্যৰ ভিৰত, আৰু কেইবাখনো বিবিধ বিষয়ক ন-ন পুথি লিখি প্ৰচাৰ কৰিব লগীয়া হোৱাত, যোৱা ভালেমান বছৰ গ্ৰাহকক “জয়মতী” যোগাব পৰা নাই। এতিয়াও, এই লেখকৰ স্কুলীয়া কিতাপত বাজে, অন্যান্য কিতাপ-পুথি কিছুমান একলগকৈ ছপাই এখনি গ্ৰন্থাৱলী উলিওৱাৰ দিহাকৰণৰ যোগতহে ই আকৌ পোহৰলৈ ওলাবলৈ এটা সু-ছেগ পাইছে। এই ছেগতে, নাটকখনি সৰ্ব্বাঙ্গতে এবাৰ হাতফুৰাই দি, ইয়াক বুৰঞ্জীৰ ভেঁটিত মট্‌মটীয়াকৈ থিয় কৰাবলৈ আৰু নাটমন্দিৰৰ বিশেষ উপযোগী কৰিবলৈ প্ৰয়াস পোৱা গৈছে। ইতি—

তেজপুৰ ১৬ চ'ত, ১৮৫২ শঁক।

$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}$

ৰচয়িতা।

⸺○⸺