এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৮
জয়মতী।
পৰিণাম দেখিছোঁ আগত;—কিবা জানি
উটি সকলো দায় পৰে আহি গাত;
লাগে বা ভুঞ্জিব নিজে পাপৰ নিকাৰ।
বাজিছে বুকুত মোৰ, আশঙ্কাৰ শেল,
বজ্ৰসম কোব তাৰ! উঠাঁ সভাসদ,
যাওঁ ঘৰাঘৰি; ভগা-সভা ধৰি আৰু
নাই প্ৰয়োজন।
ন্যায়ফুকন।— যত অনৰ্থৰ গুৰি
একমাত্ৰ তুমি! পাপৰ প্ৰায়শ্চিত্ত এবে
এৰাবাঁ কিমতে?
(প্ৰস্থান)
অঙ্কপাত।
