এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জয়া।—বিৰহ-বিলাপ।
(ৰাগিনী ভৈৰৱী—তাল কাওয়ালী।)
কিয়নো জীয়াই আছোঁ, আৰু কিবা আশা ধৰি।
আজিও ধৰিছোঁ দেহ, প্ৰাণ মোৰ গল এৰি॥
যি গছৰ হই ছাঁয়া, ধৰিলোঁ সংসাৰ মায়া;
নাই আজি সেই তৰু, ধৰোঁ কায়া কেনে কৰি॥
বেলাটো বিৰহ যাৰ, অসহনী লাগে ভাৰ;
নাই তেওঁ দিন চাৰি, আছো মই দেহ ধৰি॥
বহুভোগী প্ৰাণধন, নুবুজে অপৰে মন,
কি ভোগ মিলিছে আজি ভিখাৰী বেশেৰে ঘূৰি॥
ৰাখোঁ প্ৰভো! বিশ্বেশ্বৰ, ৰাখাঁ মোৰ প্ৰাণেশ্বৰ,
অন্নপূৰ্ণা দিবাঁ ভোগ, য’তে ত’তে অৱতৰি॥
নগাৰ নগৰা বান্ধ, দিলোঁ আঁটি আতি টান,
সহিছে কনা জানো, কুৰূপ সাজেৰে ফুৰি॥
(নীৰৱ)
আছা কত কিবা ভাৱে,
প্ৰাণেশ্বৰ মোৰ? সঙ্কেতে মনৰ ভাব
বুজি কোনে আজি, তুষিছে বিৰহী প্ৰাণ?—
