এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জয়া।—আৰু নাথ! সিদিনাৰেপৰা চাওঁ মই
ধেমালি যুঁজত—থাকোঁ চাই নেদেখাত;—
হিয়া মোৰ ওপচে আনন্দে, দেখি নিতে
বিক্ৰম তোমাৰ।
গদা।—দেখা দিয়া হলে তুমি,
নেদেখা বিক্ৰম মোৰ; দেখিলাহেঁতেন
দুৰ্ব্বল কঁপনি মাথোঁ, জয়ঘামে ঘমা।
জয়া।—বিয়াত যিদিনা নাথ, দিলে লগ্নগাঁথি,
—নহয় বেকত এবে সিক্ষণৰ ভাব।
গদা।— তেতিয়া আবেগ যেন বিৰিঙ্গি উঠিল,
কপালত বিন্দু বিন্দু প্ৰেমৰস সাৰ।
দেখা যেন লাগে মোৰ, তোমাৰো তেতিয়া,
আবেগৰ চকু-লো আহোঁতে নিজৰি,
ওৰণীৰ আগটিত লাগি।
জয়া।—প্ৰাণেশ্বৰ!
সিদিনা যে পাতিছিলাঁ ৰোহ!
গদা।— প্ৰাণেশ্বৰি! ৰোহ নোহে,—
আবেগেৰে হিয়া মোৰ উপচি আছিল,
ভেটা লাগি প্ৰণয়-সোঁতত।
লেচাই।—আইতা! আইতা!
খোৰা-ৰজা কথা তুমি নকলাঁ দেখোন?
পাহৰিলাঁ কম বোলা?
জয়া।—শুনাম সোণাই, আলি ভীমৰ কাহিনী।
