পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/১১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

বৈৰাগী।—সুযোগ অৱশ্যে সঁচা।
 কবাঁ ঘূৰি গই, শিৰোধাৰ্য্য উপদেশ।

কটকী।—ধন্য বীৰবৰ!
 মাগিছোঁ বিদায় এবে।
 (কটকীৰ প্ৰস্থান)

গদা।—মানিলোঁ প্ৰত্যেক।
 সাক্ষী ৰবাঁ চন্দ্ৰ-সূৰ্য্য,
 নাই দোষ মোৰ; জ্ঞাতিদ্ৰোহ পাপে যেন
 নপৰশে মোক। কৰিলোঁ প্ৰতিজ্ঞা আজি
 ধৰ্ম্ম সাক্ষী কৰি,—সতীৰ সন্মান হেতু,—
 আপোন কুটুম্ব ৰজা নাশিম আপুনি।
 হব বহু উৎপাত ৰাজ্যত সম্প্ৰতি।—
 বিনাশি কুমন্ত্ৰীদল, নিপাতি পাপীক,
 পাপীৰ কঠীয়া মাৰি, আশে-পাশে যত,
 শান্তিৰ ৰাজত্ব পুনু কৰিম বিস্তাৰ।
 এৰিছে প্ৰিয়াই দেহা, থই সোৱঁৰণী,
 ৰব মোৰ জীৱনে-মৰণ; ৰব আৰু
 অভগন কীৰ্ত্তিৰাশি। কৰিব অমৰ
 মহাসতী প্ৰিয়া "জয়াতীৰ্থস্নান” নামে,
 “জয়সাগৰ-দ'ল" স’তে কীৰ্ত্তিচিন্‌ ৰই।
 হব এই শান্তিস্থল মহা শান্তিস্থল,
 যুগ-যুগান্তৰ। যাওঁ ঘূৰি কৰোঁগই
 যথা আয়োজন। হব লাগে ৰণ-সজ্জা
 যথাৱত ৰূপে। নতুনা অকলে গ‌ই